☰

Internship opportunity in IT Samskrit project. Apply here. ×

संस्कृत धातुरूप - दुःख (Samskrit Dhaturoop - duHkha)

दुःख

लट्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयति	दुःखयतः	दुःखयन्ति
मध्यमपुरुषः	दुःखयसि	दुःखयथः	दुःखयथ
उत्तमपुरुषः	दुःखयामि	दुःखयावः	दुःखयामः

लिट्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयाञ्चकार, दुःखयामास, दुःखयाम्बभूव	दुःखयाञ्चक्रतुः, दुःखयामासतुः, दुःखयाम्बभूवतुः	दुःखयाञ्चक्रुः, दुःखयामासुः, दुःखयाम्बभूवुः
मध्यमपुरुषः	दुःखयाञ्चकर्थ, दुःखयामासिथ, दुःखयाम्बभूविथ	दुःखयाञ्चक्रथुः, दुःखयामासथुः, दुःखयाम्बभूवथुः	दुःखयाञ्चक्र, दुःखयामास, दुःखयाम्बभूव
उत्तमपुरुषः	दुःखयाञ्चकर, दुःखयाञ्चकार, दुःखयामास, दुःखयाम्बभूव	दुःखयाञ्चकृव, दुःखयामासिव, दुःखयाम्बभूविव	दुःखयाञ्चकृम, दुःखयामासिम, दुःखयाम्बभूविम

लुट्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयिता	दुःखयितारौ	दुःखयितारः
मध्यमपुरुषः	दुःखयितासि	दुःखयितास्थः	दुःखयितास्थ
उत्तमपुरुषः	दुःखयितास्मि	दुःखयितास्वः	दुःखयितास्मः

लृट्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयिष्यति	दुःखयिष्यतः	दुःखयिष्यन्ति
मध्यमपुरुषः	दुःखयिष्यसि	दुःखयिष्यथः	दुःखयिष्यथ
उत्तमपुरुषः	दुःखयिष्यामि	दुःखयिष्यावः	दुःखयिष्यामः

लोट्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयतात्, दुःखयताद्, दुःखयतु	दुःखयताम्	दुःखयन्तु
मध्यमपुरुषः	दुःखय, दुःखयतात्, दुःखयताद्	दुःखयतम्	दुःखयत
उत्तमपुरुषः	दुःखयानि	दुःखयाव	दुःखयाम

लङ्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	अदुःखयत्, अदुःखयद्	अदुःखयताम्	अदुःखयन्
मध्यमपुरुषः	अदुःखयः	अदुःखयतम्	अदुःखयत
उत्तमपुरुषः	अदुःखयम्	अदुःखयाव	अदुःखयाम

विधिलिङ्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयेत्, दुःखयेद्	दुःखयेताम्	दुःखयेयुः
मध्यमपुरुषः	दुःखयेः	दुःखयेतम्	दुःखयेत
उत्तमपुरुषः	दुःखयेयम्	दुःखयेव	दुःखयेम

आशीर्लिङ्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःख्यात्, दुःख्याद्	दुःख्यास्ताम्	दुःख्यासुः
मध्यमपुरुषः	दुःख्याः	दुःख्यास्तम्	दुःख्यास्त
उत्तमपुरुषः	दुःख्यासम्	दुःख्यास्व	दुःख्यास्म

लुङ्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	अदुदुःखत्, अदुदुःखद्	अदुदुःखताम्	अदुदुःखन्
मध्यमपुरुषः	अदुदुःखः	अदुदुःखतम्	अदुदुःखत
उत्तमपुरुषः	अदुदुःखम्	अदुदुःखाव	अदुदुःखाम

लृङ्लकारः (परस्मैपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	अदुःखयिष्यत्, अदुःखयिष्यद्	अदुःखयिष्यताम्	अदुःखयिष्यन्
मध्यमपुरुषः	अदुःखयिष्यः	अदुःखयिष्यतम्	अदुःखयिष्यत
उत्तमपुरुषः	अदुःखयिष्यम्	अदुःखयिष्याव	अदुःखयिष्याम

लट्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयते	दुःखयेते	दुःखयन्ते
मध्यमपुरुषः	दुःखयसे	दुःखयेथे	दुःखयध्वे
उत्तमपुरुषः	दुःखये	दुःखयावहे	दुःखयामहे

लिट्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयाञ्चक्रे, दुःखयामास, दुःखयाम्बभूव	दुःखयाञ्चक्राते, दुःखयामासतुः, दुःखयाम्बभूवतुः	दुःखयाञ्चक्रिरे, दुःखयामासुः, दुःखयाम्बभूवुः
मध्यमपुरुषः	दुःखयाञ्चकृषे, दुःखयामासिथ, दुःखयाम्बभूविथ	दुःखयाञ्चक्राथे, दुःखयामासथुः, दुःखयाम्बभूवथुः	दुःखयाञ्चकृढ्वे, दुःखयामास, दुःखयाम्बभूव
उत्तमपुरुषः	दुःखयाञ्चक्रे, दुःखयामास, दुःखयाम्बभूव	दुःखयाञ्चकृवहे, दुःखयामासिव, दुःखयाम्बभूविव	दुःखयाञ्चकृमहे, दुःखयामासिम, दुःखयाम्बभूविम

लुट्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयिता	दुःखयितारौ	दुःखयितारः
मध्यमपुरुषः	दुःखयितासे	दुःखयितासाथे	दुःखयिताध्वे
उत्तमपुरुषः	दुःखयिताहे	दुःखयितास्वहे	दुःखयितास्महे

लृट्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयिष्यते	दुःखयिष्येते	दुःखयिष्यन्ते
मध्यमपुरुषः	दुःखयिष्यसे	दुःखयिष्येथे	दुःखयिष्यध्वे
उत्तमपुरुषः	दुःखयिष्ये	दुःखयिष्यावहे	दुःखयिष्यामहे

लोट्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयताम्	दुःखयेताम्	दुःखयन्ताम्
मध्यमपुरुषः	दुःखयस्व	दुःखयेथाम्	दुःखयध्वम्
उत्तमपुरुषः	दुःखयै	दुःखयावहै	दुःखयामहै

लङ्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	अदुःखयत	अदुःखयेताम्	अदुःखयन्त
मध्यमपुरुषः	अदुःखयथाः	अदुःखयेथाम्	अदुःखयध्वम्
उत्तमपुरुषः	अदुःखये	अदुःखयावहि	अदुःखयामहि

विधिलिङ्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयेत	दुःखयेयाताम्	दुःखयेरन्
मध्यमपुरुषः	दुःखयेथाः	दुःखयेयाथाम्	दुःखयेध्वम्
उत्तमपुरुषः	दुःखयेय	दुःखयेवहि	दुःखयेमहि

आशीर्लिङ्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	दुःखयिषीष्ट	दुःखयिषीयास्ताम्	दुःखयिषीरन्
मध्यमपुरुषः	दुःखयिषीष्ठाः	दुःखयिषीयास्थाम्	दुःखयिषीढ्वम्, दुःखयिषीध्वम्
उत्तमपुरुषः	दुःखयिषीय	दुःखयिषीवहि	दुःखयिषीमहि

लुङ्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	अदुदुःखत	अदुदुःखेताम्	अदुदुःखन्त
मध्यमपुरुषः	अदुदुःखथाः	अदुदुःखेथाम्	अदुदुःखध्वम्
उत्तमपुरुषः	अदुदुःखे	अदुदुःखावहि	अदुदुःखामहि

लृङ्लकारः (आत्मनेपदम्)

	एकवचनम्	द्विवचनम्	बहुवचनम्
प्रथमपुरुषः	अदुःखयिष्यत	अदुःखयिष्येताम्	अदुःखयिष्यन्त
मध्यमपुरुषः	अदुःखयिष्यथाः	अदुःखयिष्येथाम्	अदुःखयिष्यध्वम्
उत्तमपुरुषः	अदुःखयिष्ये	अदुःखयिष्यावहि	अदुःखयिष्यामहि

रस →