परीक्षा अनन्तरं गृहगमनस्य योजना

राहुलः — बन्धो!, इदानीं यदा वयं पृथक् गच्छामः, तदा मनः खिन्नः भवति।

अजयः — सत्यम्, अयं क्षणः अतीव कठिनः अस्ति।

सौरभः — अनेके वर्षाणि सार्धं व्यतितानि, इदानीं कथं वयं वियोगं स्वीकुर्मः?

राहुलः — स्मृतयः तु नित्यं सन्ति एव।

अजयः — पुनर्मेलनं भविष्यति—कालो भवति न वा, परन्तु हृदयस्य सङ्गः भविष्यति।

सौरभः — मित्रता न समाप्तिः, केवलं समयेन परिवर्तते।

राहुलः — आगच्छत, अन्तिमं स्वचित्रं गृहीत्वा स्मरामः।

अजयः — एवम्, यतोहि अयं क्षणः चित्रेषु स्थाप्यते।

सौरभः — च मनसि चिरस्थायी भवति।

राहुलः — यदा खिन्नमनः भविष्यति तथा एतान् क्षणान् स्मरिष्यामि।

अजयः — हसन् वदिष्यामि—कियन्तः रमणीयाः दिवसाः!

सौरभः — जीवनं परिवर्तितुं शक्यते, किन्तु मित्राणि न।

राहुलः — आगच्छत, हसन्तः स्व स्व गृहं प्रति चलेम।

अजयः — अश्रवः नेत्रयोः, किन्तु स्नेहः हृदये अस्ति।

सौरभः — अयं नाप्रच्छन नूतनारम्भः एव अस्ति।