संस्कृत धातुरूप - स्फूर्छ् (Samskrit Dhaturoop - sphUrCh)
स्फूर्छ्
लट्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
स्फूर्छति |
स्फूर्छतः |
स्फूर्छन्ति |
मध्यमपुरुषः |
स्फूर्छसि |
स्फूर्छथः |
स्फूर्छथ |
उत्तमपुरुषः |
स्फूर्छामि |
स्फूर्छावः |
स्फूर्छामः |
लिट्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
पुस्फूर्छ |
पुस्फूर्छतुः |
पुस्फूर्छुः |
मध्यमपुरुषः |
पुस्फूर्छिथ |
पुस्फूर्छथुः |
पुस्फूर्छ |
उत्तमपुरुषः |
पुस्फूर्छ |
पुस्फूर्छिव |
पुस्फूर्छिम |
लुट्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
स्फूर्छिता |
स्फूर्छितारौ |
स्फूर्छितारः |
मध्यमपुरुषः |
स्फूर्छितासि |
स्फूर्छितास्थः |
स्फूर्छितास्थ |
उत्तमपुरुषः |
स्फूर्छितास्मि |
स्फूर्छितास्वः |
स्फूर्छितास्मः |
लृट्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
स्फूर्छिष्यति |
स्फूर्छिष्यतः |
स्फूर्छिष्यन्ति |
मध्यमपुरुषः |
स्फूर्छिष्यसि |
स्फूर्छिष्यथः |
स्फूर्छिष्यथ |
उत्तमपुरुषः |
स्फूर्छिष्यामि |
स्फूर्छिष्यावः |
स्फूर्छिष्यामः |
लोट्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
स्फूर्छतात्, स्फूर्छताद्, स्फूर्छतु |
स्फूर्छताम् |
स्फूर्छन्तु |
मध्यमपुरुषः |
स्फूर्छ, स्फूर्छतात्, स्फूर्छताद् |
स्फूर्छतम् |
स्फूर्छत |
उत्तमपुरुषः |
स्फूर्छानि |
स्फूर्छाव |
स्फूर्छाम |
लङ्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
अस्फूर्छत्, अस्फूर्छद् |
अस्फूर्छताम् |
अस्फूर्छन् |
मध्यमपुरुषः |
अस्फूर्छः |
अस्फूर्छतम् |
अस्फूर्छत |
उत्तमपुरुषः |
अस्फूर्छम् |
अस्फूर्छाव |
अस्फूर्छाम |
विधिलिङ्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
स्फूर्छेत्, स्फूर्छेद् |
स्फूर्छेताम् |
स्फूर्छेयुः |
मध्यमपुरुषः |
स्फूर्छेः |
स्फूर्छेतम् |
स्फूर्छेत |
उत्तमपुरुषः |
स्फूर्छेयम् |
स्फूर्छेव |
स्फूर्छेम |
आशीर्लिङ्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
स्फूर्छ्यात्, स्फूर्छ्याद् |
स्फूर्छ्यास्ताम् |
स्फूर्छ्यासुः |
मध्यमपुरुषः |
स्फूर्छ्याः |
स्फूर्छ्यास्तम् |
स्फूर्छ्यास्त |
उत्तमपुरुषः |
स्फूर्छ्यासम् |
स्फूर्छ्यास्व |
स्फूर्छ्यास्म |
लुङ्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
अस्फूर्छीत्, अस्फूर्छीद् |
अस्फूर्छिष्टाम् |
अस्फूर्छिषुः |
मध्यमपुरुषः |
अस्फूर्छीः |
अस्फूर्छिष्टम् |
अस्फूर्छिष्ट |
उत्तमपुरुषः |
अस्फूर्छिषम् |
अस्फूर्छिष्व |
अस्फूर्छिष्म |
लृङ्लकारः (परस्मैपदम्)
|
एकवचनम् |
द्विवचनम् |
बहुवचनम् |
प्रथमपुरुषः |
अस्फूर्छिष्यत्, अस्फूर्छिष्यद् |
अस्फूर्छिष्यताम् |
अस्फूर्छिष्यन् |
मध्यमपुरुषः |
अस्फूर्छिष्यः |
अस्फूर्छिष्यतम् |
अस्फूर्छिष्यत |
उत्तमपुरुषः |
अस्फूर्छिष्यम् |
अस्फूर्छिष्याव |
अस्फूर्छिष्याम |